หลวงประดิษฐไพเราะ มีนามเดิมว่า ศร ศิลปบรรเลง เกิดในครอบครัวนักดนตรีเมื่อวันที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2424 ที่อำเภออัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม เมื่อครั้งยังเป็นเด็ก หลวงประดิษฐไพเราะได้ติดตามบิดาไปแสดงดนตรีตามที่ต่างๆ และได้ร่วมเป็นส่วนหนึ่งของวงปีพาทย์ของบิดาด้วย เมื่ออายุได้ 19 ปี ท่านได้
แสดงอัจฉริยภาพทางด้านดนตรีจนเป็นที่ประจักษ์แก่สายตาเชื้อพระวงศ์ท่านหนึ่ง และได้รับการสนับสนุนให้ย้ายไปอยู่เมืองหลวงเพื่อศึกษาทางด้านดนตรี

หลวงประดิษฐไพเราะได้รับการยกย่องให้เป็นนักประพันธ์เพลงไทยเดิมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของไทย
ท่านได้มีโอกาสถวายการสอนดนตรีให้กับพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระนางเจ้ารำไพพรรณี พระบรมราชินี ในปี พ.ศ. 2468 นายศร ศิลปบรรเลง ได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์เป็นหลวงประดิษฐไพเราะ

เพื่อรำลึกถึงหลวงประดิษฐไพเราะ และเพื่อร่วมฉลองครบรอบวันคล้ายวันเกิด 136 ปีของท่าน Google จึงได้ทำ Doodle เป็นภาพวาดหลวงประดิษฐไพเราะทีมีฉากหลังเป็นระนาดเอก ซึ่งเป็นเครื่องดนตรีหลักในวงปี่พาทย์ และเป็นเครื่องดนตรีที่หลวงประดิษฐไพเราะชำนาญเป็นพิเศษ



Luang Pradit Phairoh’s 136th Birthday


136 years ago, Luang Pradit Phairoh was born Sorn Silapabanleng to a musician's family in the Amphawa District of Thailand. As a young boy, he accompanied his father and performed as part of a traditional Thai piphat (musical ensemble) across the countryside. At one of these soirees, his musical genius was discovered by a nobleman, and he encouraged 19-year-old Sorn to move to the capital to study music.
Today, he is regarded as the greatest composer of traditional Thai music.
Luang Pradit tutored some of Thailand’s finest musicians and composers, including King Rama VII and Her Majestic Queen Rambhai Barni. In 1925, he was titled ‘Luang’ (a title similar to ‘Sir’), and in keeping with the tradition of the times, was also renamed with the honorific, Pradit Phairoh – loosely translated as ‘Master of Symphony’).

Today’s Doodle depicts Luang Pradit Phairoh, against the backdrop of the ranat ek – a type of xylophone that forms the centerpiece of a traditional piphat. Luang Pradit was particularly known for his mastery of this instrument.